Doorstart

Gelukkig Nieuwjaar!
1 januari 2016, het staat er echt. Vorig jaar maakte ik me nog druk om de millenniumbug, toch? Of is dat echt alweer zestien jaar geleden?
1 januari, een nieuwe start volgens de Gregoriaanse kalender. Een nieuw startpunt voor veel mensen: start van een nieuw boekrecord (dit jaar ga ik echt meer lezen dan vorig jaar, 4 boeken moet lukken), start van een nieuw eetregime (als ik nu mijn dieet een eetgewoonte noem, helpt dat dan ook?), start van meer beweging (nu ga ik echt…..).
Oh, laat ook maar.
Ik geef het nu al op.

Goede voornemens zijn niet aan mij besteed. Ze zijn eigenlijk meer een excuus om dingen uit te stellen. ‘Vanaf 1 januari ga ik echt mijn best doen.’ Met andere woorden: nu ga ik me nog even helemaal vol vreten, mijn laatste slof sigaretten oproken of zo min mogelijk inspanning leveren zodat ik me op 1 januari zo belabberd voel dat ik er eigenlijk maar niet meer aan begin.
De sportschool is tussen 4 januari, want die twee dagen na nieuwjaarsdag smokkelen we natuurlijk ook nog even mee, en 31 januari gevuld met goed bedoelde voornemens en los-vaste beloftes. Tussen 1 februari en 28 februari valt de helft alweer terug in zijn/haar oude patroon, met een beetje pech moet 29 februari ook nog sportief ingevuld worden en vanaf 1 maart gaan we maar alvast denken aan de goede voornemens van 2017 omdat de kilo’s er niet snel genoeg afgaan of omdat het toch wel heel veel moeite en discipline kost. Het zal toch echt niet liggen aan die zak patat, zak chips, gebak en vette vleeswaren die we per week naar binnen werken. We moeten toch wel gewoon lekker kunnen blijven eten?

Een goed voornemen is misschien ook meer bedoeld om je sociale kring voor een tijdje op afstand te houden dan voor jezelf. Om toe te geven dat je het nieuwe jaar met frisse tegenzin tegemoet ziet, om je (niet meer rokende) vrienden of ouders die je er constant op wijzen dat je nu toch echt eens moet stoppen met roken, meer moet bewegen of minder moet eten tijdelijk de mond te snoeren. Om in maart te kunnen zeggen: ‘Hé, maar ik heb het echt wel geprobeerd.’
Terwijl sommigen in diezelfde sociale kring vaak ook uiterst onbegripvol kunnen zijn: ‘Ah joh, dat ene gebakje. Doe niet zo ongezellig, je hoeft toch niet elke dag streng te diëten?’. En schuif het er maar weer in.

Uiteraard heb ik zelf ook vele halfhartige pogingen ondernomen om van mijn ingesleten gewoontes af te komen. Voordat ik bijvoorbeeld echt het roken opgaf waren de “morgen-stop-ik-echt-maar-eerst-dit-pakje-nog”-pogingen talrijk en vruchteloos. Uiteindelijk heb ik mijn onderbewustzijn ervan weten te overtuigen dat het beter was om te stoppen. Nu ben ik gelukkig al 13 jaar rookvrij. Andere gewoontes laten zich wat minder makkelijk overtuigen.

Elke poging om iets te veranderen komt neer op het doorbreken van een patroon, vaak een patroon dat door de jaren heen zulke diepe slijtagesporen heeft veroorzaakt dat alleen maar denken aan spoorwegwerkzaamheden genoeg is om elke poging vanuit jezelf te saboteren.
Het grootste gevecht om welke gewoonte dan ook te doorbreken is het gevecht met jezelf, lekker cliché maar wel waar. Je onderbewust zijn probeert je bij elke verandering in een val te laten lopen zodat je zult falen, en vervolgens zal het je herhaaldelijk wijzen op zijn grandioze overwinning.
Bij de aankondiging van een goed voornemen heeft je onderbewustzijn al een strijdplan klaar liggen. Het zal je de eerste paar weken je gang laten gaan om wat valse hoop te creëren, maar je tussentijds wat kleine irritaties voeden: een spierpijntje hier, wat overbelasting daar, een schuldgevoel zus, etc.

Verandering is aanpassen van je levensstijl, je eetgewoonte, beweegpatroon, vrije tijdsbesteding, sociale interactie. Laat je adviseren, doe onderzoek. Zet een doel voor jezelf en begin (al is het op 23 maart), geef jezelf misschien eerst een paar weken om het gevecht van tevoren alvast op gang te brengen maar begin dan op de datum die je hebt omcirkeld. Meld je aan voor een evenement, ergens naartoe werken is het extra zetje wat je nodig kunt hebben. Haal je de finish niet? Toch heb je al meegedaan, volgende keer gaat beter (ondanks dat je onderbewustzijn je anders zal zeggen).
Deel je doel met je kring, zoek een maatje voor de nodige schoppen onder de bips als het even niet zo lekker loopt. Geef ook aan als je omgeving je doel probeert te ondermijnen. De meesten mensen hebben ook te maken met hun eigen spoorwegwerkzaamheden of blaadjes op hun spoor.
Als een onderbewustzijn ergens een hekel aan heeft is het structuur en regelmaat. Structuur verandert onderbewust in gewoonte, gewoonte verandert in een bewuste levensstijl. Doel bereikt.

Zie het maar als een doorstart in plaats van een nieuwe start. Of is een doorstart eigenlijk ook een nieuwe start? Nou ja, Annie who.
Veel gezondheid, liefde en doorzettingsvermogen voor het nieuwe jaar. Zet mooie doelen voor jezelf, groot of klein. En trouwens, als je iedereen de beste wensen wenst, wie wens je dan de minste wensen of de gemiddelde wensen? Blijven er nog genoeg beste wensen over voor jezelf? Als alle wensen de beste wensen zijn, zijn het dan niet gewoon wensen?