Tag archieven: TAFKAP

Mijn held is niet meer

Met de kans om net als Elton John het label te krijgen van redevoerder van de sterren, toch een ode aan Prince. Sommige artiesten zijn te groot om niet geëerd te worden. En 2016 is blijkbaar het jaar van het grote afscheid, zo kan het wel weer.
Voor een hele generatie muzikanten, liefhebbers van muziek, en muzikanten van vandaag de dag is/was de man van onschatbare waarde. Persoonlijk gezien heeft geen enkele andere bekende persoon meer invloed op mijn vorming als mens gehad, dan Prince Rogers Nelson. Zelfs mijn favoriete band Pearl Jam staat op nummer 2, Kurt Cobain op nummer 3. Dat zegt toch wat.

 

Als kind uit de jaren ’70, kwam ik als bijna tiener begin jaren ’80 in aanraking met Prince. Tot onbegrip van mijn ouders, die de cassettebandjes van Lee Towers, James Last, Abba en BZN stuk draaiden, viel ik als een blok voor de ‘kleine grote man’ uit Minneapolis, die met zijn vernieuwende muziek van het vinyl spatte. Door de revolutionaire muziekzender MTV, die toen nog echt alleen maar videoclips uitzond, werden zijn clips zwart-wit gedraaid. De drie grote namen van de jaren ’80, in mijn wereld, waren Michael Jackson, Madonna en Prince. Zoals Yfke vanavond zei: “Als ik Madonna was, zou ik m’n vitaminen maar gaan innemen.”
Ik heb niet veel vinyl albums, Parade heb ik wel in mijn collectie gehouden. De andere vinyl albums zijn ‘De Verhalen van Pinkeltje’, ‘Kerst met Marco Bakker en Mieke Telkamp’ en ‘De La Soul’. Het is een rare verzameling.
Ik ben, helaas, nooit naar een concert van hem geweest. Eigenlijk durfde ik ook niet goed, toch bang om het beeld dat je hebt niet uiteen te laten spatten.
De allereerste cd die ik kocht was Controversy. Letterlijk de eerste; het fenomeen compact disc was net nieuw. Een rauw, funky, album met een politieke boodschap – Ronnie, talk to Russia, vragen over zijn seksualiteit – Do Me, Baby en controverse over het gebruik van Bijbelteksten. Op dat moment had ik dat als volwassene in opleiding wat minder door, later wel.
Ik wist alleen dat de muziek en sommige teksten duidelijk binnen kwamen. Iets dat aansloot bij een hele generatie: wie ben ik, hoe moet ik zijn, waar moet ik in geloven, van wie mag ik houden, het bespreekbaar maken van seksualiteit, geloof en genderidentiteit. Voor mij een hele openbaring en steun, al haal je natuurlijk altijd een andere boodschap uit nummers dan de maker bedoeld heeft. Dat hij later zijn artiestennaam veranderde in ‘The Symbol’, ‘The Artist Formerly Known As Prince’ en later weer veranderde in Prince, maakt hem alleen maar mysterieuzer.
Ook zijn visie over het delen van muziek, terughoudendheid in interviews en zijn eigen opnamestudio in Minneapolis maakte van hem een levende legende. De zeldzame keren dat hij dan optredens gaf, zorgde voor een sprint op onbetaalbare kaartjes. Voor de gelukkigen die hem hebben zien optreden zal het onvergetelijk zijn geweest.
Juweeltjes die gepaard gingen met films als Purple Rain, Under The Cherry Moon en Sign o’ the Times zijn een prachtige muzikale erfenis. Purple Rain heeft bij mij diepe indruk gemaakt vanwege het, gedramatiseerde, verhaal achter de man en het herkennen van een gevoel. ´Sometimes It Snows in April´ en ‘When Doves Cry’ kan ik amper luisteren zonder een traan te laten, ´Darling Nikki´ is ge-wel-dig, ´Diamonds and Pearls´ episch, de soundtrack van de Batman film legendarisch (die met Michael Keaton, de beste Batman, afgezien van de allerbeste Batman, Adam West).
De invloed van zijn muziek en zijn songteksten is ongekend groot: artiesten als Wendy & Lisa, Sinéad O´Connor, Vanity 6 – waarvan Denise Matthews die dit jaar op 15 februari al overleed, The Revolution zijn door hem groot geworden en sommige zijn dat ook gebleven.
Zoals je wel merkt zijn de herinneringen voornamelijk uit het verre verleden. Muzikaal gezien waren we uit elkaar gegroeid, de betekenis desondanks geen greintje minder.
Een man met vele gezichten, vele talenten, een gemis in de muziekwereld. Een muzikaal genie, die ik nooit gekend heb maar veel aan te danken heb.
´All good things, they say, never last
And love, it isn´t love until i´ts past´

 

– Prince –

Loading