Categorie archieven: Recencies

Drijfzand – Recensie

Titel: Drijfzand
Auteur: Bibi Boom
Uitgever: Godijn Publishing
Uitgebracht: september 2016
255 pagina’s
ISBN 978-94-92115-11-9

De auteur
Bibi Boom (Amsterdam, 1983) schreef als kind zelf verzonnen verhaaltjes met in de hoofdrol de personages uit haar favoriete kinderserie: Alfred J. Kwak. Vanaf 2005 schrijft Bibi scenario’s voor haar andere grote hobby: levend rollenspel. In 2013 vatte ze het idee op om een boek te schrijven en probeerde dit middels crowdfunding uitgegeven te krijgen. Helaas vroeg het crowdfundingplatform net voor de voltooiing van de campagne faillissement aan en ging het gecrowdfunde geld verloren. Een bevriende schrijfster adviseerde om bij wijze van oefening aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden mee te doen. De eerste wedstrijd waaraan Bibi meedeed (Zwarte Passie, Godijn Publishing, 2015) werd gelijk door haar gewonnen.
Qua genre is Bibi niet erg honkvast; het enige dat haar verhalen met elkaar gemeen hebben, is dat het altijd fictie betreft en dat ze de lezer graag op het verkeerde been zet. Ondertussen werkt zij aan diverse korte verhalen, een erotische novelle, een psychologische thriller, een historische roman en aan het script voor een televisieserie.
Bibi woont in Midwoud met haar kat Tiramisu. (bron:Godijn Publishing)

jmf_20160922-0091-v2-1

Lees verder Drijfzand – Recensie

Loading

Falco en de gestolen Stympha’s – Recensie

Titel: Falco en de gestolen Stympha’s
Auteur: Nienke Pool
Uitgever: Godijn Publishing
Uitgebracht: september 2016
412 pagina’s
ISBN 978-94-92115-18-8

De auteur
Nienke Pool is een geboren Drentse. Ze studeert tot tweemaal toe geschiedenis en begint drie jaar geleden met het schrijven van korte verhalen, die in verschillende jaarboeken, verhalenbundels en literaire magazines in België, VS en in Polen te lezen zijn. Haar verhaal over het Oude Egypte, ‘En met de regen kwam de wind’, wordt in 2015 een Vlaams Filmpje en is daarmee op alle basisscholen in Vlaanderen te lezen. Onlangs zet ze haar eindscriptie over de Martelaressen van de Vroegchristelijke kerk om in Fantastisch proza.
Daarnaast verzint ze een fantasywereld rond de Stympha’s; moordzuchtige mythologische vogels die het opnemen tegen de afstammelingen van Heracles. Dit bloeddorstige volkje noemt zichzelf de Alkeiden en blijkt een geduchte tegenstander. Dit YA-boek zag 22 september het daglicht als een van de boeken van project Boek10!. (bron:Godijn Publishing)

Het verhaal
In het land van Concordia heeft een Melt Down plaatsgevonden. Met name de hoofdstad is verwoest. De Alkeiden die daar wonen besluiten het hel land door te reizen en van iedere provincie iets mee te nemen, waardoor ze hun stad sneller op kunnen bouwen. In de Noordelijke IJsvlaktes halen ze vers water en vis en uit het Zonnige Zuiden stelen ze de paarden om als lastdieren te werken. In het Oosten, waar Falco woont, komt de president samen met een heel leger Alkeiden olie halen. Om te zorgen dat het land niet in opstand komt, nemen ze uit iedere provincie iets kostbaars mee. Uit het Oosten zijn dat de Stympha’s. Falco reist de president achterna en zo begint het avontuur. (bron:Nienke Pool)

Omslag
Een kleurrijke cover met twee agressief uitziende vogels, klaar voor de aanval.

Wat ik er van vond
Falco en de gestolen Stympha’s is een Young Adult, waarin een eeuwenoude saga, rijke fantasie en zelfs Bijbelse invloeden op een geweldig creatieve manier samengesmolten.

Het verhaal vertelt ons over Falco komt en zijn beste vriend Tycho. Wanneer hun land onder valse voorwendselen wordt ontvreemd van hun dierbaarste bezit, de Stympha’s, ziet Falco geen andere optie dan in verzet te komen. Samen met zijn vrienden springt hij, zoals gewoonlijk, zonder er al teveel over na te denken in het diepe. Hiermee zet hij zijn relatie met zijn vrienden en zijn familie op het spel.

‘Groot word je alleen naast je vrienden, niet door je van ze te ontdoen als de vriendschap je even niet uitkomt.’

De schrijfster heeft een zeer geloofwaardige wereld gecreëerd, waarin je wordt opgezogen zodra je begint te lezen. Een heerlijke schrijfstijl en bijpassende vertelwijze sluit naadloos aan bij deze wereld, waardoor je bijna geen moment twijfelt over de gemaakte werkelijkheid. De fantasierijke wereld prikkelt de lezer om verder te lezen en daagt de lezer uit met een open geest te accepteren wat je leest, en met succes.

‘De overwinning van vandaag, leidt naar de wraak van morgen.’

De schrijfster probeert geregeld de jeugdige lezer aan te spreken, met rake zinnen die je aan het denken zetten, die ook als minder jeugdige lezer herkenbaar zijn.

‘Zolang je zelf in veiligheid bent, maakt het niet uit of de wereld verzuipt.’

Het plot komt voor mij gedeeltelijk als een verrassing, en komt op mij over als iets dat niet helemaal in deze wereld past, maar doet weinig afbreuk aan het leesplezier.
Falco en de gestolen Stympha’s is een heerlijk boek om te lezen en verdient zeker de aandacht die het krijgt. Aanbevolen voor iedereen die van het genre Fantasy en Young Adult houdt.

Omslag: 3
Plot: 3,5
Leesplezier: 4
Spanning: 4
Schrijfstijl: 5
Conclusie: 4 sterren

Loading

De weg van het water – Recensie

Titel: De weg van het water
Auteur: Trudi Rijks
Uitgever: Meulenhoff Boekerij
pagina’s: 287
Uitgebracht: januari 2016
ISBN: 9789022575826

De schrijfster
Trudi Rijks is cum laude afgestudeerd in de wijsgerige en historische pedagogiek. Eerder verschenen van haar hand twee literaire romans en een aantal korte verhalen. (Atlas Contact).
Bij uitgeverij Contact debuteerde zij in 2000 met de romanDoos van Pandora. In 2005 verscheen Zeetijding, een profetische roman over de gevolgen van de stijgende zeespiegel voor een eiland in de Stille Zuidzee. Een fictie die nu waarheid lijkt te worden.
Trudi Rijks werkt als gedragswetenschapper in het onderwijs. Zij is expert op het gebied van hulpverlening waarbij loyaliteit in familieverband centraal staat. Haar psychologische en relationele inzichten komen dan ook terug in haar thriller De weg van het water. (bron: Trudi Rijks)

Het verhaal
De gescheiden veertiger Floor Postma is aangestoken door het Mindfulness-virus, en op zoek naar wat zij zelf ‘een leven zonder pijn’ noemt. Wat niet meehelpt is dat zij bewindvoerder is van haar jongere zusje Bente, een voormalig fotomodel en vrouw van de wereld, die in een verpleeghuis is opgenomen. Op een dag ontvangt Floor een dagvaarding waarin haar zusje wordt gesommeerd om twee ton te betalen aan een onbekende, die zich beroept op een schuldbekentenis. Zij vermoedt dat de handtekening onder de schuldbekentenis vervalst is, en negeert de dagvaarding. Maar als blijkt dat haar zus wel degelijk slachtoffer is van een oplichter, moet de flegmatieke Floor, aangespoord door haar dochter, wel in actie komen.

Nadat ze de rechtszaak tegen de oplichter, een aan lager wal geraakte vastgoedhandelaar, heeft gewonnen, kan ze weer opgelucht ademhalen. Maar dan wordt Bente uit het verpleeghuis ontvoerd, en moet Floor alsnog de strijd met haar tegenstander én met zichzelf aangaan. Geconfronteerd met onverklaarbare geluiden in een afgelegen huis, lege flessen, verdwenen dagboeken en verborgen kunstwerken, weet Floor uiteindelijk de geheimen uit het verleden van haar zus te ontrafelen. Deze op ware gebeurtenissen gebaseerde thriller combineert de duistere beklemming van Henning Mankell met de female gothic van Renate Dorrestein. Niet alleen thema’s als geheugenverlies en menselijke waardigheid worden behandeld; ook actuele onderwerpen als identiteitsdiefstal en de zoektocht naar spiritualiteit lopen als een rode draad door het verhaal. (Bron: Trudi Rijks)

Omslag
Een ijzig polderlandschap, twee vrouwen die bijna opgaan in de mist, vlak naast elkaar lopend onder een paraplu. Een bevroren riviertje, twee knotwilgen met bevroren takken, het weiland afgebakend met paaltjes en draad. ‘Floor ontrafelt het verleden van haar zus, kan ook haar leven redden?’ De cover nodigt uit om opgepakt te worden.

Wat ik er van vond
Een prachtige schrijfstijl, mooi gevormde volzinnen zonder dat het kunstmatig overkomt. Een genot om te lezen. Tegen het einde van het verhaal vond ik wel dat door veel herhaling van dezelfde zinnen de kracht wat verloren ging, wat iets afdeed van het leesplezier.

De karakters zijn zeer goed uitgewerkt: Floor, die doorgaans zo kalm en rustig reageert, alles onder controle lijkt te hebben, wordt in een situatie gedwongen waardoor ze buiten haar eigen comfortzone moet leven. Haar Mindfulness mantras helpen haar bewust te leven als de druk even te hoog wordt. De omslag in haar karakter is letterlijk leesbaar door de manier van schrijven, erg verfrissend. Ook de ingewikkelde relatie met haar dochter, Kim, is erg overtuigend uitgewerkt.

Buisman, die Bente, de zus van Floor, in zijn ogen noodgedwongen probeert op te lichten, maakt handig gebruik van het geheugenverlies van Bente. Het luxueuze verleden van Bente als fotomodel, het overlijden van haar man, Ram, bij een auto-ongeluk, en de ziekte van Korsakov maken van haar een gewillige prooi die makkelijk valt te misleiden en goed van vertrouwen is. Iets waar in realiteit helaas gevallen van bekend zullen zijn.

Ik vind het verhaal erg goed in elkaar steken, de afloop komt voor mij als een verrassing en de weg er naartoe is geloofwaardig neergezet, wat het lezen ervan erg prettig maakt, ondanks dat de karakters zover buiten hun comfortzone gedwongen worden.

Een geweldig thrillerdebuut, dat de lat erg hoog legt voor een opvolger.

Omslag: 4
plot: 4
leesplezier: 4
spanning: 4
schrijfstijl: 4

Conclusie: 4 sterren

Loading

Koud Spoor – Recensie

Titel: Koud Spoor
Auteur: Carina van Leeuwen
Uitgever: A.W. Bruna
Pagina’s: 336
Uitgebracht: 20 januari 2015
ISBN: 940050215X

De schrijfster
Carina van Leeuwen werkte jaren als operatieassistente in ziekenhuizen in binnen- en buitenland voordat ze in 1991 naar de politie Den Haag overstapte. Na enkele jaren in de uniformdienst werd ze een van de eerste vrouwelijke forensisch rechercheurs. Ze maakte deel uit van het evaluatieteam (commissie Posthumus) in de Schiedammer Parkmoord en was betrokken bij het identificatieproces na de vliegramp in Tripoli. Sinds 2006 werkt ze als forensisch coördinator in het Cold Case team van politie Amsterdam. (bron: carinavanleeuwen)

Het verhaal
Terwijl een hittegolf het land teistert worden in Den Haag, verspreid door de stad, vuilniszakken gevonden met afgezaagde lichaamsdelen erin. Wie het slachtoffer is, is onduidelijk. Tegelijkertijd krijgen forensisch rechercheur Renee Spaan en haar collega’s te maken met de dood van de zonderling Ewoud Ravensberger. Omdat er twijfels zijn over de doodsoorzaak, wordt er sectie verricht. Het lijkt een tragische, maar verder onopvallende zaak, totdat Renee een lugubere ontdekking doet die alles volledig op zijn kop zet.

Maar wat Renee tijdens die lange, hete zomer misschien nog wel het meest bezighoudt, is een zaak die 25 jaar oud is. Wat is er precies gebeurd op die dag dat haar vader, die ook bij de politie zat, betrokken was bij een inval in een XTC-laboratorium? Hoe is hij precies om het leven gekomen? En waarom wil iemand koste wat het kost voorkomen dat Renee zich in deze zaak verdiept? (bron: awbruna)

Omslag
Een donker steegje met de contouren van een schimmig figuur, in stijl met Vuurproef. Een prima passende cover.

Wat ik er van vond
Het tweede deel van Unit Plaats Delict. Niet direct een vervolg op deel 1 maar ook goed te lezen als je Vuurproef nog niet gelezen hebt (wat ik zeker kan aanraden wel te doen). Als lezer van Vuurproef vond ik het wel wat vervelend lezen omdat er veel herhaling zat in de achtergronden van Renee Spaan die ook al in Vuurproef ter sprake kwamen, maar begrijpelijk als je dit een op zichzelf staand boek ziet.
Koud Spoor is alweer van een hogere kwaliteit dan Vuurproef, in mijn ogen.

Dit lichamelijke puzzelstuk is pakkend geschreven en mag het stempel literaire thriller zeker dragen. De innerlijke strijd die Renee Spaan met zichzelf, en haar vriendin, voert is aangrijpend en zorgt dat je in tweestrijd zit of je haar nu aardig moet vinden of niet. Tussen de lichaamsdelen door wordt nog een persoonlijke Cold Case behandeld die sommigen in haar omgeving zenuwachtig maakt, waarbij ik iets meer mijn twijfels had over de geloofwaardigheid waarop dit aangepakt werd. De manier van schrijven is te vergelijken met Vuurproef; een hoofdverhaal met een verhaallijn ertussen voor de extra spanning, de morbide humoristische wijze waarop de collega’s zo nu en dan met elkaar omgaan en een kijkje in de forensische keuken, maar veel beter. De spanning mag wat mij betreft nog wel wat opgeschroefd worden.

Ik ben erg benieuwd naar deel 3.

omslag: 4
plot: 4
leesplezier: 5
spanning: 3
schrijfstijl: 4

Conclusie: 4 sterren

Loading

Bot – Recensie

Titel: Bot
Auteur: Charles den Tex
Uitgever: De Geus
Genre: Literaire Thriller
Pagina’s: 352
Uitgebracht: 26 februari 2016
ISBN: 9044515268

De schrijver
Charles den Tex (1952) won De Gouden Strop voor zijn thrillers Schijn van kans (2002), De macht van meneer Miller (2005) en CEL (2008). De laatste twee titels werden verfilmd als televisieserie, CEL ook voor de bioscoop. Met De vriend (2012) won Den Tex de Crimezone Thriller Award. Het werd door de VN Detective & Thrillergids als enige Nederlandse thriller met vijf sterren bekroond. De erfgenaam (2013) werd Boekentip van de Maand in De Wereld Draait Door. Van Den Tex’ werk gingen ruim 1,2 miljoen exemplaren over de toonbank. (bron: degeus.nl)

Het verhaal
Om het maximale uit zijn klanten te halen, heeft Willem Hartma een informatiesysteem nodig dat verder gaat dan alle andere systemen. Verder ook dan de regels van het fatsoen. Geen bedrijf dat zoiets legaal voor hem mag bouwen, maar een eenling kan het wel: Bas, een hyperintelligente nerd die geen vragen stelt en de wereld heel anders ziet dan anderen. Totdat Willem opeens dood is, en niemand het systeem kan ontsluiten. Bas wel. Bas heeft de sleutel. Hij kan beslissen… (bron: degeus.nl)

Bas is een computerprogrammeur. Voor zijn klanten bouwt hij computersystemen op maat, die alleen toegankelijk zijn voor zijn klant. Cliëntbinding in optima forma. Eenmaal binnen, kom je nooit meer weg. Willem Hartma is op zoek om het maximale te bereiken: controle, macht, geld. Hij betaalt daar een hoge prijs voor. Bas raakt verstrikt in een machtstrijd en lijkt de controle kwijt te zijn, zowel online als offline.

Op de achtergrond speelt het offline verhaal van Bas’ ouders, die op hun beurt de weg kwijt zijn. Een huwelijk dat niet meer te redden lijkt. Reizend tussen wereldsteden als Parijs, London en Boskoop probeert hij zijn eigen wereld te redden terwijl hij controle probeert te krijgen over zijn systeem, en een realtime relatie probeert op te bouwen met Tao-Li.

Wat ik er van vond
Den Tex lijkt vanuit de gedachten van Bas te schrijven; snel, kort, informatiestroom niet in megabytes maar in terrabytes, alles in een razend tempo, zoals je mag verwachten als je aangesloten bent op glasvezel en werken met ADSL klinkt alsof je in de prehistorie leeft. Als programmeur is je wereld beperkt tot je beeldscherm en de virtuele wereld die daarbinnen zit. Uren programmeren, staren naar een beeldscherm, denken in code, praten in code. De wereld om je heen is maar vreemd, gedraagt zich niet via vaste patronen. Teveel variabelen om in code vast te leggen, moeilijk grip op te krijgen.

Door de snelle, korte zinnen leest het als een trein, maar voelt het soms ook alsof je na elk hoofdstuk een marathon hebt gelopen, uitgeput van het hoge tempo en de vele herhaling. Er wordt veel geschreven, maar weinig gezegd, waardoor het schokeffect waar het boek mee begint kracht lijkt te verliezen en de interesse om door te lezen wegzakt. Het vele gebruik van als-dan-anders zinnen is natuurlijk om duidelijk te maken dat de hoofdpersoon zo denkt, maar doet wel afbreuk aan het leesplezier en maakt het wat minder toegankelijk voor de gemiddelde lezer. We snappen heus wel dat de man een nerd is, dat hoeft niet telkens opnieuw uitgesproken te worden. Bij vlagen vind ik de wiskundige gedachtegang wel grappig.

Ik vind de personages wel geloofwaardig en goed uitgewerkt. De verwijzingen naar modderstromen en de vele mantra’s komen echter wel wat zweverig over, maar een nerd staat bekend ergens diep geïnteresseerd in te zijn, wat niet noodzakelijkerwijs logisch over hoeft te komen voor een buitenstaander.

Het zet je wel aan het denken: van wie zijn de rechten als je nog niet betaald bent en jij alleen mondelinge afspraken hebt gemaakt, van wie is het intellectuele recht als je niet meer terecht kunt bij je klant. Wat gebeurt er met jouw informatie, voor wie is dat allemaal beschikbaar, hoe veilig is werken in de cloud, hoever gaat het delen van informatie. Wat gebeurt er met jouw zoekgeschiedenis, wie heeft daar toegang toe, weet jij dat je daar toestemming voor hebt gegeven.

Diepere lagen, waar een gemiddeld mens geen weet van heeft, geen controle over heeft. Jouw informatie wordt gedeeld, gekoppeld, opgeslagen. Maar wie heeft hier de macht over? Wie bepaalt in welke handen deze informatie valt, wat als jij die macht had?

Al met al een goed boek, maar niet geweldig.

If (Den Tex schrijft) Then
(vind iedereen goed boek)
Else
(persoonlijke smaak)
End If

plot: 4
leesplezier: 3
spanning: 3,5
schrijfstijl: 3,5
Conclusie: 3,5 sterren

Loading

Echter barkeepers heten Henk – recensie

Titel: Echte barkeepers heten Henk
Auteur: Marja West
Uitgever: Ambo|Anthos
pagina’s: 272
Uitgebracht: 7 april 2016
ISBN: 978-90-263-3407-8

De schrijfster
Marja West is geboren en getogen in het Noordhollandse Bakkum. Naast het behalen van haar typediploma studeerde zij rechten aan de Open Universiteit. Na wat omzwervingen in binnen- en buitenland woont zij thans met haar man, dochter, kater en twee Engelse Bassets in Groningen en vult zij haar dagen met het schrijven van literaire romans, theater en cabaret voor bedrijven. (Bron: www.marjawest.nl) Ook geeft zij schrijfcursussen, samen met Nicolet Steemers, en schrijft ze filmscripts.

Het verhaal
Wanneer de weinig succesvolle Paul na een bomaanslag wordt geïdentificeerd als de steenrijke Vincent van Heer besluit hij de vergissing in stand te houden. Het geeft hem de kans opnieuw te beginnen en een riant leven te leiden. Vol overgave stort hij zich in zijn nieuwe bestaan. Maar wanneer je het leven van een ander overneemt, krijg je ook al zijn problemen erbij. En Van Heer blijkt bepaald geen lieverdje te zijn geweest…

Titel
Toen ik hoorde dat de nieuwe Marja West ‘Echt barkeepers heten Henk’ zou gaan heten, wist ik dat ik dit boek wilde lezen. Briljant, wat een titel. Gewaagd, pakkend en eigenwijs. Wanneer anderen om je heen je afraden deze titel te kiezen, is dit de ultieme lange neus.

Wat ik er van vond
Net als in Uitgeteld, ook een absolute aanrader, neemt Marja West je mee in de stellige absurditeit van een hoofdpersoon. De overtuigende manier waarmee de schrijfster Paul beschrijft en ons meeneemt in zijn gedachtegang, zorgt ervoor dat het karakter zo geloofwaardig overkomt dat je amper twijfelt aan zijn motieven. Sterker nog, de wereld om hem heen is juist verantwoordelijkheid voor de stappen die hij noodgedwongen moet ondernemen.

Vooral de gewaagde wisselwerking tussen eerste persoon enkelvoud en derde persoon enkelvoud werkt in dit geval perfect. Je ziet hoe Paul moeiteloos de rol van Vincent op zich neemt en van een traumatische ervaring handig gebruik maakt om een nieuw te beginnen. Hoewel het niet altijd even makkelijk is afscheid van zichzelf te nemen.

Al lezende kun je het niet helpen om gniffelend pagina na pagina om te slaan en onverwachts verstrikt te raken in een achtervolging, die toch duidelijk begon als een onschuldig bezoekje.

Absurde vanzelfsprekendheid lijkt het handelsmark van Marja West te zijn, en als geen ander beheerst zij dit. ‘Verkeerd’ geplaatste bomaanslag of niet, het doet in mijn ogen totaal geen breuk af aan de leesbeleving.

Enige punt van kritiek zou kunnen zijn dat, hoewel de verhaallijnen en karakters niet dezelfde zijn, afgezien dat Esther uit Uitgeteld ook hier een rolletje heeft en het plot in Henk minder voor de hand liggend is, wat in Uitgeteld ook de opzet was, de overtuigende afwijkende wereld van de hoofdpersonen sterke overeenkomsten vormen. Toch is het juist dit gegeven dat de boeken zo ongelooflijk lekker laat lezen. Ik kan niet wachten tot 7 april 2017.

titel: 5|
plot: 4
leesplezier: 5
spanning: 3
schrijfstijl: 5

Conclusie: 4 sterren

Loading

Uitgeteld – Recensie

Titel: Uitgeteld
Auteur: Marja West
Uitgever: Ambo|Anthos
272 pagina’s
Uitgebracht: april 2015


De schrijfster
Marja West is geboren en getogen in het Noord-Hollandse Bakkum. Naast het behalen van haar typediploma studeerde zij rechten aan de Open Universiteit. Na wat omzwervingen in binnen- en buitenland woont zij thans met haar man, dochter, kater en twee Engelse Bassets in Groningen en vult zij haar dagen met het schrijven van literaire romans, theater en cabaret voor bedrijven. (Bron: marjawest)

Het verhaal
In Uitgeteld volgen we Esther, getrouwd met bankdirecteur Maarten en wonend in een villa in Aerdenhout. Haar huwelijk komt onder druk te staan als Maartens ex naast hen komt wonen. In haar pogingen om haar huwelijk te redden verliest Esther langzaam de controle over haar leven, haar daaropvolgende wanhoopsdaden hebben catastrofale gevolgen. (Bron: amboanthos)

Omslag
Een eenvoudige cover, grote opvallende letters en een vis. Een pakkende omslag die je nieuwsgierig maakt en die uiteindelijk duidelijk in het verhaal te verklaren is.


Wat ik er van vond
Ik vond het werkelijk een genot om dit boek te lezen. Ondanks dat vrijwel in het begin duidelijk wordt waar het verhaal op uit zal draaien en daardoor van spanning weinig sprake is, is de uitwerking hilarisch te noemen. De gedachtekronkels van de hoofdpersoon, de neurotische dwangmatigheden die haar leven beheersen, de bizarre realiteit waarin zij leeft is, resulteren in een spraakmakend, absurd verhaal zonder dat het de geloofwaardigheid verliest. De wisselwerking tussen de bezoeken aan de psychiater, de adviezen van haar pedicure en de terugblikken naar haar kindertijd werpen een blik in het ontstaan van haar manier van denken en de noodzaak van haar acties. Ook de naam van de ex vind ik briljant gekozen. Annelize is in dit geval zeer treffend en misschien bedoeld als knipoog.

Zeker geen spannende thriller, maar wel absoluut een leuk boek om te lezen.

omslag: 3
plot: 3
leesplezier: 5
spanning: 2
schrijfstijl: 5
Conclusie: 3,5 sterren

Loading

Vuurproef – Recensie

Titel: Vuurproef
Auteur: Carina van Leeuwen
Uitgever: A.W. Bruna fictie
336 pagina’s
Uitgebracht: januari 2014 

De schrijfster
Carina van Leeuwen werkte jaren als operatieassistente in ziekenhuizen in binnen- en buitenland voordat ze in 1991 naar de politie Den Haag overstapte. Na enkele jaren in de uniformdienst werd ze een van de eerste vrouwelijke forensisch rechercheurs. Ze maakte deel uit van het evaluatieteam (commissie Posthumus) in de Schiedammer Parkmoord en was betrokken bij het identificatieproces na de vliegramp in Tripoli. Sinds 2006 werkt ze als forensisch coördinator in het Cold Case team van politie Amsterdam.

Het verhaal
Forensisch rechercheur Renee Spaan houdt van haar werk, maar sinds haar levenspartner zelfmoord pleegde, houdt de dood haar regelmatig uit haar slaap. Een nieuwe zaak, die wijst op een afrekening in de Haagse onderwereld, bezorgt haar nog meer kopzorgen: ze moet het lijk van een onbekende man identificeren die op een rangeerterrein is doodgeschoten en in brand gestoken. Het onderzoek voert Renee en haar team vervolgens naar een verlaten villa, waar ze behalve kogelhulzen de sporen van iets veel gruwelijkers vinden. (bron:www.carinavanleeuwen.nl)

Omslag
Een tunnel met de contouren van een dame, weglopend of vluchtend. Een spannend ogende locatie, die achteraf verder niet in het boek voorkomt. Zou ook te maken kunnen hebben met licht aan het einde van de tunnel zien of iemand die naar het licht loopt.

Wat ik er van vond
Op de kaft wordt gesproken over een literaire thriller. Hier is in mijn ogen geen sprake van, ik vind het meer een misdaad / spannend verhaal, alhoewel van spanning niet echt sprake is.

De schrijfster probeert je gelijk bij de keel te grijpen door de lugubere ontdekking van een verkoold lichaam op een rangeerterrein. Het overlijden van een tweede persoon brengt de hoofdpersoon, Renee Spaan, via gedetailleerd forensisch onderzoek op het spoor van de mogelijke dader en aanknopingspunten met een Cold Case. De locatie van het verkoolde lichaam bezorgt Renee slapeloze nachten en opent een wond waarvan ze dacht dat het geheeld was.

Het geeft een goed kijkje in de wereld van forensisch onderzoek en het wel en wee op een politiebureau; gebrek aan personeel, administratieve achterstalligheid, onderlinge competitie, randzaken die een mogelijk belangrijke zaak in de weg zitten waardoor zaken niet of niet voldoende onderzocht kunnen worden. Ook gebrek aan bewijs laat zien welke zaken prioriteit krijgen en hoe deze beslissing tot stand komt. Wat lijkt op een bijzaak kan doorslaggevend zijn voor de andere zaak, of gewoon een tragisch hartverscheurende blik in het dagelijkse leven (die ik met een brok in mijn keel heb gelezen).

De karakters zijn goed uitgewerkt en laten de menselijke kant van een politieagent zien, zonder over te gaan in onrealistisch drama.

Het gebruik van de stagiaire in het boek is handig omdat er diverse handelingen wat verder uitgelegd kunnen worden, waar ik in het begin enigszins moeite mee had maar toch al snel pakkend leest. De serieuze kant van het beroep wordt regelmatig met, soms gortdroge, humor onderbroken, wat erg prettig leest.

De schrijfstijl is wat onwennig, veel herhaling en veel vaktermen, maar hoe verder in het verhaal hoe beter het loopt. Het boek is handig opgedeeld in dagen om aan te geven hoe lang een zaak kan lopen. Het plot zit goed in elkaar en wordt netjes afgesloten, op naar deel 2.

Door de detaillistische manier van schrijven en de focus te leggen op het forensisch onderzoek mis ik wel wat spanning in het verhaal, ondanks de hoeveelheden moorden is het meer een opsomming van gebeurtenissen.

omslag: 3
plot: 4
leesplezier: 4
spanning: 3
schrijfstijl: 3

Conclusie: 3,5 sterren

Loading

De Huisgenoot – Recensie

Titel: De Huisgenoot
Auteur: Marjolijn Uitzinger
Uitgever: De Geus
283 pagina’s
Uitgebracht: mei 2015

De schrijfster
Marjolijn Uitzinger (Amsterdam, 1947) is een Nederlandse journalist en voormalig radio- en televisiepresentator. Uitzinger begon haar loopbaan in de parlementaire journalistiek. Nadat zij voor de Volkskrant en Het Vrije Volk gewerkt had, werd ze woordvoerder bij het Ministerie van VROM. Vervolgens werkte ze voor diverse omroepen als radio- en televisiepresentator. Zo was ze geruime tijd verbonden aan het VARA-programma In de Rooie Haan en werkte ze van 1990 tot 2006 voor AVRO en de NOS, onder andere als presentator van het radioprogramma Met het oog op morgen. Sindsdien is ze actief als dagvoorzitter en discussieleider. In 2012 schreef Uitzinger de thriller Een fatale primeur, die zich afspeelt in haar huidige woonplaats Berlijn. Dit boek werd gevolgd door nog twee Berlijnse thrillers: Citytrip Berlijn (2013) en De huisgenoot (2014). Dit laatste boek werd genomineerd voor de Gouden Strop 2015 (shortlist). (Bron: Wikipedia)

Het verhaal
Florian von Bismark is een veelbelovend politicus voor de SPD. Politiek gezien gaat het hem voor de wind: jong, populair, ambitieus en op het punt om stappen te maken in zijn carrière, iets wat zijn gewaardeerde politieke vijand, CDU politicus Gerhard Kuhn niet bevalt. In de privé sfeer gaat het wat minder. Zijn ex-vrouw verkoos een andere vrouw boven haar huwelijk met Florian, waardoor hij nu alleen in een ruim huis woont. Zijn zoontje ziet hij af en toe. Een gedeelte van het huis wordt onderverhuurd. Op een winteravond vindt hij een jonge zwerver op zijn stoep, Mirco. Vanwege de vrieskou geeft hij de jongen onderdak en geeft hem een baantje als zijn chauffeur. Tijdens een avondrit steekt uit het niets een fietser over. Mirco kan de fietser niet meer ontwijken en rijdt hem aan. Florian constateert dat de man is overleden en geeft Mirco de opdracht om door te rijden om zijn politieke carrière niet te schaden. Niets zal zijn politieke loopbaan in de weg staan.

Omslag
Een grauwe foto van het Rijksdaggebouw om gelijk duidelijk te maken dat het verhaal zich afspeelt in de grimmige wereld van politiek Berlijn. De twee prangende ogen erboven moeten waarschijnlijk voor mysterie staan. ‘Voor zijn politieke loopbaan moet alles wijken’ staat verder nog op de kaft om te onderstrepen dat je wat mag verwachten van de hoofdrolspeler.

Wat ik er van vond
In eerste instantie had ik wat moeite om echt in het verhaal te komen. Duidelijk is dat het verhaal zich afspeelt in Berlijn, mede door de vele verwijzingen van de straatnamen en het gebruik van Duitse woorden. Aan de ene kant logisch, aan de andere kant vond ik het nogal storend. Waarschijnlijk is het makkelijker in te leven als je daadwerkelijk bekend bent in Berlijn, voor de gemiddelde lezer had het wat algemener gemogen.

Qua geloofwaardigheid kun je uiteraard wat twijfels zetten over de gang van zaken voor een politicus, maar daarvoor is het ook fictie. Als je je daar overheen zet, leest het verhaal lekker weg en komt de boel goed op gang. Zeker de laatste ca. 150 pagina’s zorgden ervoor dat ik nieuwsgierig raakte hoe het verhaal zicht zou ontwikkelen.

De ontknoping is verrassend, maar vond ik ronduit teleurstellend. Met een onvoldaan gevoel heb ik het boek dan ook uitgelezen en wacht eigenlijk nog steeds op een einde.

omslag: 3
plot: 3
leesplezier: 3
spanning: 3
schrijfstijl: 3
Conclusie: 3 sterren

Stem! – Recensie

Titel: Stem!
Auteur: Marlen Beek-Visser
Uitgever: Ellesy
327 pagina’s
Uitgebracht: april 2015

De schrijfster
Marlen Beek-Visser (1968) woont en werkt in Leiderdorp. Na een HBO-studie commerciële economie schreef zij als stafmedewerker communicatie en als manager in de kinderopvang voornamelijk zakelijke teksten. Enkele jaren geleden begon zij met het schrijven van fictie.
Ze publiceerde een tiental kort verhalen in verhalenbundels. Zo verscheen haar verhaal DNA-test in een bundel voor een goed doel.

Het verhaal
Trudy is een vrouw van 28 jaar, die onzichtbaar door het leven gaat. Ze woont alleen, heeft een weinig inspirerende baan en vrijwel geen sociaal netwerk. Sinds de dood van haar vader is de band met haar moeder en zus alleen maar verslechterd.
Als ze kennismaakt met de blinde Jochem en hij haar wijst op haar zangtalent verandert haar leven. Ze ziet plotseling een mogelijkheid om haar oude leven achter haar te laten en om écht gezien te worden. Ze zet alles op alles om zich voor te bereiden op deelname aan de talentenjacht Stem!. Als snel ontwikkelt ze een obsessieve belangstelling voor Senna, een van de juryleden van het programma, die samen met haar man Terence en dochter Olivia in Trudy´s ogen het leven leiden dat zij zo graag zou willen hebben.
Trudy ziet Senna als de sleutel tot haar succes en overschrijdt gaandeweg elke denkbare grens om haar doel te bereiken.
Maar wat als ze haar ultieme doel niet bereikt?

Omslag
Op het eerste oog een weinig spannende omslag of een direct in het oog springende. Na het verhaal te hebben gelezen is de keuze van de bloedrode achtergrond en de microfoon wel begrijpelijk, maar het had iets spannender gemogen.

Wat ik er van vond
Het verhaal begint op podium van talentenjacht Stem!.
Eindelijk is het zover. Hier heeft Trudy zo hard voor gewerkt. Met iedere stap dichterbij het logo op het podium schieten haar gedachten naar de offers die ze heeft gemaakt. Ze zet een killer performance neer, iedere noot wordt geraakt. Wanneer draait Senna nu toch om?
De schrijfster neemt je vervolgens mee naar de wereld van Trudy en Senna en de aanloop naar haar optreden bij Stem!.
Korte hoofdstukken van een paar pagina´s. Een vertelvorm waar ik in eerste wel aan moest wennen. Dan weer kort bij Trudy, dan weer bij Senna, dan weer bij het verleden van Trudy.
Maar al heel snel blijkt dat dit een leesvorm is die werkt en die het verhaal snel en prettig leesbaar maakt, zonder dat het storend is. Je wordt als het ware het boek ingetrokken en krijgt moeite om het weg te leggen. Het maakt dat je nog even snel het volgende hoofdstuk wilt lezen, het zijn toch maar 2 of 3 pagina´s en vervolgens ben je 100 pagina´s verder.
De karakters zijn duidelijk en helder neergezet, je kunt je duidelijk inleven in hun wereld en de beslissingen die ze nemen, hoe irrationeel soms ook. De terugblikken in Trudy´s verleden laten zien waarom Trudy zo wereldvreemd is en hoe beschadigd ze hierdoor is opgegroeid.
Het duurt even voor er echt sprake is van spanning maar als het eenmaal op gang is ben je verkocht. Het plot is uitstekend neergezet zonder dat van tevoren duidelijk is hoe het zat, zelfs als je denkt het te weten. Ik heb werkelijk een paar keer ‘Wat?!’ en ‘Nee!’ geroepen.
Ik vond het werkelijk een genot om te lezen. Mijn stem heeft ze.

omslag: 3
plot: 5
leesplezier: 5
spanning: 5
schrijfstijl: 5
Conclusie: 4,5 sterren